حالمان خوب نیست
یکی از سوالهای مهم مراجعان این است که می پرسند چرا پس از جلسه روانشناسی و شرح دادن گذشته، حالمان خوب نیست ؟
مگر غیر این است که با مراجعه به روانشناس و مرکز مشاوره می بایست حالمان بهتر شود؟
پس چرا با وجود اینکه هزینه کردم و به روانشناس مراجعه کردم ، حالم خوب نشد!؟
وقتی از خود مراجعان پرسیده می شود که چه احساسی دارند پاسخ می دهند که حس می کنند با گزارش دادن از گذشته، انگار تمام آنچه نمی خواستند به آن فکر کنند، دوباره یادآوری شده است.
چه اتفاقی می افتد!؟
پس متوجه شدیم که در نتیجه جلسات مشاوره و روانشناسی ، این موضوع که چرا حالمان خوب نیست از سوی برخی تجربه می شود.
به نظر می رسد برخی با بیان مسائل خود تازه حس می کنند که با آن به طور جدی مواجه شده اند
شاید مدتی بوده به آن فکر نمی کردند.
یا الان به سطح هوشیاری آمده است و عملا احساس آنها با مسائل درگیر می شود.
گویی تعارضی وجود دارد بین تمایل نداشتن به بیان گذشته و مراجعه و شرح گذشته
شاید فکر نمی کردند که ممکن است این گذشته مفصل را شرح دهند.
حال می تواند گذشته ی مفصلی نباشد اما صرفا یک حادثه باشد.
گروهی دیگر احساس می کنند که مشاور جزئیاتی را که بیان می کنند به مسخره بگیرد
یا قضاوتشان کند.
گروهی از بیان مسائل احساس هایی مثل حقارت و خشم می کنند.
شاید برخی مضطرب شوند
برخی ممکن است سلامت خود را زیر سوال ببرند که حتما حال بسیار بدی دارند
به هر حال در اینجا هم این فکر وجود دارد که نکند مشاور و روانشناس تصور کند چقدر این شخص مریض است.
اما مشاور و روانشناس با این مسائل آشناست.
تعجب نمی کند.
برای برخی فرایندی است که می تواند اتفاق بیفتد.
مشکل این جاست که برخی از این مراجعان از مراجعه مجدد خودداری می کنند.
در حالی که می بایست جلسه ای دیگر را با روانشناس خود برگزار کنند تا در مورد این احساسها و ارزیابی ها، صحبت کنند.
جلسه ای که تحلیلی است.
و بسیاری از باورها، افکار و احساسهای مراجع کننده مورد بررسی قرار می گیرد و به بحث گذاشته می شود.
