خودت را ببخش
پس از این همه زخمهایی که به راحتی به خود می زنیم وقت آن است که به پیام خودت را ببخش توجه کنیم.
زیرا خیلی وقتها متوجه نمی شویم که با خودمان چه می کنیم
یا حتی با خود چه می گوییم!
و اینکه گفته ها و نجواهای درونی ما آیا به ما آسیب می زند؟
یا کمکی می کند؟
در حالی که به راحتی بعد از هر کاری و تجربه ای ، انتقادی و سرزنشی حواله خودمان می کنیم.
و چه قدر ساده این نجواهای درونی را با خود انجام می دهیم
در حالی که با این کار متوجه آسیبهایی که به خودمان می زنیم، نیستیم.
اگر به دنبال آرامش هستیم، باید به جای سرزنش کردن و انتقاد، اشتباه های خود را ببخشیم.
باید بر زخمهایی که مدتها پیش وجودشان را انکار کردیم، مرهم بگذاریم.
اگر در زمان ناراحتی و ترس ، بخشیدن خود را از یاد نبرید، می توانید با آرامش بیشتری خطای خود را قبول داشته باشید
فرق است بین اینکه بگویید:
آخه لعنتی این چه غلطی بود کردی…
با اینکه:
اشتباه کردم حالا باید چه کار کنم!؟
این دو جمله دو احساس متفاوت را به شما می دهد.
اولی حسی از حماقت و تنفر
دومی حسی از نشان دادن مسئولیت و واقع بین بودن
چند تمرین برای رهایی از خودسرزنشی
خودت را ببخش از طریق تمرینهای زیر فراهم می شود فقط کافی است برای چند لحظه تمرینهای زیر را با دقت انجام دهید.
در ابتدا مکانی خلوت را پیدا کنید که در این مکان برای چند دقیقه ای کسی مزاحمتان نشود.
روی صندلی راحتی بنشینید.
از تلفن همراهتان برای مدتی فاصله بگیرید.
سعی کنید عواملی که موجب حواس پرتی می شود به حداقل برسد.
چند نفس عمیق بکشید
سپس چشمهایتان را ببنید.
یکی از موقعیتهایی که با کلام یا رفتار ، شخصی را آزار داده اید به خاطر بیاورید.
چند دقیقه ای به احساس هایی که تجربه می کنید دقت کنید
احساس هایی که با به یاد آوردن این اتفاق، تجربه می شود مهم است. اینکه فرد را دیگران را رنجانده اید.
با خود بگویید:
به هر شکلی که باعث آزار و اذیت دیگران شده ام، آگاهانه یا ناآگاهانه با گفته ها و رفتارم، در این لحظه سعی می کنم در حد توانم خود را ببخشم
اگر در همین حین سر و کله ی آن نجواهای منفی و انتقادگر پیدا شد که به شما می گوید:
آخه احمق چه کاری بود کردی…
به این بخش بی توجهی کنید.
فقط بگذارید نظرش را با شما در میان بگذارد و تشکر کنید
اما در ادامه توجه خود را به این مراقبه و بخشش متمرکز کنید.
آسیب به خود
حالا به موقعیتی توجه کنید که در آن به خودتان آسیب رساندید
مثلا خودزنی کردید؛ به خود فحش دادید؛ فتاری خشن با جسم خود داشتید
با توجهی محبت آمیز این موقعیت را تجربه کنید
سپس آرام جمله های زیر را به خود بگویید:
به هر شکلی که باعث آزار خودم شدم، آگاهانه و ناآگاهانه، در این لحظه سعی می کنم در حد توانم خودم را ببخشم
در هر دو تمرین حتما با خود بگویید:
اگر نبخشم چه چیزی عوض می شود!؟
در حالی که می توانم با مهربانی و دوست داشتن خود با آن برخورد کنم.
و به این فکر کنم که چطوری می توانم در آینده جلو این اتفاق را بگیرم
به دو عبارت دقت کنید!
در این لحظه و در حد توانم
تمرینِ خودت را ببخش می تواند دشوار باشد
حتی در تمرینهای اولیه شاید چیزی از تغییر احساس تجربه نکنید.
یادتان باشد ما سالها با نگاه منفی و سرزنشگرانه با خود برخورد کردیم
شاید هم در اثر تربیت خانوادگی این اتفاق افتاده است.
پس چیزی نیست که به راحتی و به سرعت عوض شود.
هدف این است که شما به تمام جزئیات این فرایند تمرینها توجه کنید.
اینکه با خود چه برخوردی در حوادث داشتید
چه احساس و افکاری را در خود ایجاد کردید
چه زخمهایی را به خود زدید و چطوری رنج کشیدید؟
ما در تمرین بخشش ، مسئولیت اعمال مان را بر عهده می گیریم؛
پس توجیهی در کار نیست.
بلکه تلاش می کنیم در آینده این رفتارها را انجام ندهیم
مرکز مشاوره شرق تهران
نکته مهمی که در بحث خودت را ببخش وجود دارد و از تجربه مراجعان در جلسات روانشناسی مرکز مشاوره شرق تهران به دست آمده است این نکته هست که مراجعان با این تمرین و مراقبه بیش از قبل، به خود توجه می کنند!
درست برعکس زمانی که به راحتی با انتقاد و خودتخریبی با خود برخورد می کرده اند.
وقتی مراجعان مرکز مشاوره روانشناسی شرق تهران مرتب به خود و احساسها و طرز نگرش خود در این تمرین دقت می کنند
در ادامه می گویند:
حالا هر وقت که اتفاقی می افتد که آماده می شوم به خودم حمله کنم، دست نگه می دارم!
قبلاً به راحتی خود را سلاخی می کرده ام، الان نه!
چرا؟
چون نشان می دهیم، پس از مدتها به خودمان دقت می کنیم.
واکنشهایمان برایمان مهم می شود
قبلا مهم نبود.
یا
اهمیتی به خود و احساسهایمان نمی دادیم؛
اما الان وضع، فرق می کند.
اینجاست که به مراجعان توصیه می شود جلسات مشاوره خود را ادامه دهند
زیرا از این طریق احساسها و نگرشهایشان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
و مراجعان در مسیرِ درستِ بخشیدن خود و تجربه نگرشهای کارآمد قرار می گیرند.
