درسهای اشتباه دوران کودکی همه ما اولین درس های خود را در مورد احساسات و هیجانها از خانواده خود در دوران کودکی یاد گرفتیم. اما درسهای اشتباه دوران کودکی یکی دو تا نیست! والدینی که احساسات فرزندان خود را نادیده می گیرند، نه تنها خود با احساسات شان غریب و ناآشنا هستند که به فرزندان خود چیزی یاد نمی دهند. در نتیجه کودکانی که از نظر عاطفی مورد بی توجهی قرار
چرا والدین عذرخواهی نمی کنند!؟ مگر می شود پدر و مادرها اشتباه نکنند؟ و هیچ خطایی مرتکب نشوند! پس چرا والدین عذرخواهی نمی کنند!؟ اگر چه شنیدن عبارت “معذرت می خوام” خیلی وقتها برای بسیاری از افراد سخت هست اما هر چه فکر می کنم یادم نمی آید حتی در جلسات مشاوره والدینی از بچه های خودشان عذرخواهی کرده باشند. موضوع از چه قرار است؟ بسیاری از نسل های قدیمی اصلا
چرا بچه ها با والدین صحبت نمی کنند؟ آیا شما هم گله مند هستید که چرا فرزند نوجوان تان با شما صحبت نمی کند؟ این سوال که چرا بچه ها با والدین صحبت نمی کنند؟ خیلی وقتها دغدغه ای برای پدر و مادرهاست و نگران از این که نکند اتفاقی افتاده یا مبادا بچه ها آنها را قبول ندارند که هم صحبت نمی شوند؟ در سراسر این متن منظور مان از
مامان بی عیب و نقص نباشید در این مطلب می خواهیم به کمال گرایی بپردازیم. اما در مورد مادران. می خواهیم بگویم که مامان بی عیب و نقص نباشید(پدرها هم از این مطلب بی نصیب نیستند) تلاش برای کمال گرایی جز بار منفی چیزی ندارد. شاید برخی مردم کمالگرایی را صفتی مثبت بدانند. اما اینطور نیست. مفهوم “کمال” به خودی خود کاملا دست نیافتنی است. زیرا چیزی وجود ندارد که واقعاً
تربیت به روش هلیکوپتری تربیتی که چشم از کودک بر ندارند و چهارچشمی مراقب کودک باشند را تربیت به روش هلیکوپتری می گویند. والدین هلیکوپتری کسانی هستند که چنین توصیفی از آنها صدق می کند. اگر شیوه تربیت شان را نقد کنیم جوابشان آماده است: آخه شما مادر نیستید… آخه شما پدر نیستید…. آخه نمی دونید با چه مشکلاتی به دنیا آوردیم…. تو بیمارستان ما را جواب کردند…. دیگه همش می
فرزندمان را نکُشیم! فرزندمان را نکُشیم! بلکه بگذاریم زندگی سالمی را تجربه کنند. والدینی که بچه ها را وابسته بار می آورند، از لحاظ محبت برای بچه ها کمبودی باقی نمی گذارند، اتفاقاً در مهرورزی و محبت افراط می کنند. اما از آنجا که چنین والدینی ، نگران و مضطرب هستند یا مشکلات وسواسی دارند، مهرورزی افراطی شان کار دست بچه ها می دهد. توجه زیاد به کودکان ایجاد مشکلات عدیده
