مراقب زندگی مشترک باشید
وقتی تصمیم به ازدواج می گیرید بیش از هر چیز باید به حفظ رابطه ی جدید اهمیت بدهید. اصلا ساده نیست. و توصیه می کنم مراقب زندگی مشترک باشید.
به عنوان زوج درمانگر که مرتب با همسران در مرکز مشاوره کار می کنم معتقدم آنقدر که مردم به سادگی ازدواج می کنند به دشواری می توانند زندگی را نگه دارند.
پس این، نگه داری رابطه مهم است.
یکی از معضلاتی که رابطه را به خطر می اندازد، خیانت است.
همه این را می دانیم.
اما یکی از مهمترین معضلاتی که موجب چالش جدی بین همسران می شود نوع ارتباط با اطرافیان است.
ارتباطی که می تواند یا زمینه ساز خیانت شود یا موجب ناخرسندی همسران بشود.
همسران مراقب باشند!
اگر بخواهید مراقب زندگی مشترک باشید و این توصیه را رعایت کنید باید بدانید که این جمله به معنی ایجاد محدودیت و بدبینی برای همسر نیست.
پس کسی به خود اجازه ندهد بگوید چون روانشناس و زوج درمانگر این را می گوید تو نباید خونه فلان دوستت بروی
بلکه روابطی است و کارهایی که ما می کنیم و متوجه نکات ظریف آن نیستیم
یکی از این نکات ظریف این اجازه است که به خود می دهیم و مثلا منشی شرکت را هر شب به خانه اش می رسانیم.
با این استدلال که چون تنهاست و بی پناه است چه اشکال دارد که برای تهیه خانه برایش وقت بگذارم و از این بنگاه به آن بنگاه بروم!
چه اشکال دارد که برای فروش ماشینش کمکش کنم
چه اشکال دارد که در مهمانی هایمان باشد
چه اشکال دارد خواهر خانمم تا زمانی که تکلیف خوابگاهش معلوم شود با ما زندگی کند.
من به عنوان زوج درمانگر با همه این ها مخالف هستم.
مورد آخر متاسفانه از سر سادگی و کم تجربگی زوجها اتفاق می افتد و به رابطه آنها و خانواده به شدت لطمه می زند.
بارها دیده ایم به دلیل اینکه خواهرمون طلاق گرفته، مدتی با ما زندگی کند
یا همین مثال خوابگاه، باعث شده خیانت اتفاق بیفتد
اما در دیگر مثال ها من زیر بار توجیه نمی روم
اینکه الان کروناست و منشی را هر شب به خانه برسانم، هیچ ربطی ندارد.
چه وظیفه ای داریم؟
اینکه می گوییم مراقب زندگی مشترک باشید برای این است که ما هیچ وظیفه ای در قبال این دیگرانی که موضوع مورد بحث است، نداریم.
کسی که اصرار به انجام این رفتارها بکند، یک جای کارش می لنگد
یا شدیداً لج باز است یا کاسه ای زیر نیم کاسه است.
تداوم این گونه روابط و ایجاد حیاط خلوت می تواند زمینه ساز صمیمیت و وابستگی باشد.
حتی اگر برخی معتقد باشند حواسشان است که چنین وابستگی هایی پیش نیاید
اما اینکه ما با کسی ارتباطی را ایجاد می کنیم که وقت بیشتری در آن صرف می شود حال به هر نیت ، اشتباه محض است.
به من چه که منشی من یا کارمند شما نیاز به حمایت دارد!؟
به من و شما چه که کارمند مان در تهران تنها زندگی می کند، این موقع شب کجا می خواهد برود!؟
به من و شما چه که کروناست او را به منزلش برسانم.
من و شما گلی بلدیم به سرمان بزنیم بهتر است به سر خودمان و خانواده بزنیم.
