5واقعیت مهم زندگی

زندگی سخت است؛ برخی سختترش هم می کنند چون 5واقعیت مهم زندگی را نادیده می گیرند. با اینکه سعی می کنیم در زندگی، تصمیماتی که می گیریم بهترین یا دقیق ترین باشد اما باز هم کارها بد و گاهی بدتر پیش می رود.

بسیاری از مراجعان پیش از ازدواج که به مرکز مشاوره مراجعه می کنند با خودشبینی توام با عشق رمانتیک ازدواج می کنند.

اما درصد قابل توجهی تنشهایی را تجربه می کنند که به طلاق منجر می شود.

بعد می نالیم که چرا پیش بینی ها درست از آب در نیامد؟ چرا من؟ چرا برای من؟

واکنش ما در برابر وضعیت نامطلوب چیست؟

در اغلب موارد شاهد هستیم مراجعان مرکز مشاوره در جلسات روانشناسی خود را سرزنش می کنند.

به خود می گویند: مگه من چه کردم؟ چرا نمی توانم از پسش بر بیایم؟

احتمالاً خود ار موظف می کنیم که “باید مقاوم تر شویم” و این خود نمک دیگری بر روی زخممان است.

این موضوع که ما می خواهیم از ناراحتی ها دور بمانیم هیچ اهمیتی ندارد.

چرا که ناراحتی ها همه جا دنبالمان هستند.

احساسات دردآوری مثل پشیمانی، خشم، تنهایی، یاس و درماندگی اتوماتیک وار سر می رسند.

این احساسها وقتی می آیند که کارها طبق انتظارمان پیش نمی روند.

وقتی عزیزانمان به خاطر بیماری یا تصادف از پیش ما رفته اند و از این احساسات گریزی نیست.

اما می شود در مقابله با غمها و رنجها یک راه جدیدتر و سالم تر در پیش بگیریم.

ما می توانیم با دیدن درد خود، در برابر آن، رفتاری آمیخته به مهر و توام با درک داشته باشیم

یعنی با خود مشفق باشیم و همانطور که به عزیزانمان توجه داریم، به خودمان هم توجه داشته باشیم.

اگر عادت دارید در تنهایی و ناراحتی، خود را محکوم کنید یا اگر بعد از ارتکاب یک اشتباه از چشم مردم خود را پنهان می کنید یا اگر مدام در فکر این هستید که باید مدام جلو اشتباهاتتان را می گرفتید و خلاصه اینکه سرزنش می کنید سوال این است که چرا اینقدر به خود سخت می گیریم؟

چه دستاوردی دارد؟

نه اینکه مسئولانه برخورد نکنیم.

غلبه بر ناامیدی از زندگی

پیش از پرداختن به 5واقعیت مهم زندگی ، باید بدانیم که وقتی به خود سخت می گیریم و با احساسات خود می جنگیم، این احساسات دردآور به شکل ویرانگری ذهن، جسم و روح ما را در هم می ریزند.

و این راه اشتباه باعث ناامیدی ما از زندگی می شود.

ما می توانیم با دیدن درد خود، در برابر آن، رفتاری آمیخته به مهر و توام با درک داشته باشیم.

باز تکرار می کنم این قدر سخت گیری چه حاصلی داشت؟

جالب اینجاست که در مراجعان مرکز مشاوره می بینیم که افراد برای دیگران بسیار بیشتر از خود تلاش می کنند!

به این نکته توجه کنید ما با افرادی مواجه هستیم که نسبت به دیگران بیش از خود تلاش و دلسوزی می کنند.

وقتی می گویند من سعی کردم راهنمای دیگران باشم اما چرا خودم؟

معنی اش این است که او سعی کرده به دیگران بیشتر توجه کند تا خود. بنابراین وقتی کسی می گوید چرا من؟ یعنی من از خودم خیلی دور شدم که حالا از بروز مشکل یکه خوردم!

و باید به خود نزدیکتر شوم، به احساساتم، به تجربه هام و آنچه درک می کنم. بنابراین یک لحظه دلسوزی به خود، می تواند ما را نسبت به همه این تجربه ها نزدیکتر کند.

حالا تازه می رسیم به تاب آوری!

تاب آوری چیست؟

اولین واکنش غریزی ما در برابر احساسات آزاردهنده، روی گردانی از آنهاسست.

روی گردانی ، خود را در قالب درگیری ذهنی و نشخوار فکری نشان می دهد.

در این حالت فرد تلاش می کند تا راهی بیابد تا افکار آزاردهنده را حذف کند.

وقتی بعد از گذشت مدتی فهمیدیم که رویگردانی کمکی نمی کند، وارد مرحله ی بعدی یعنی کنجکاوی می شویم.

فکر می کنیم که چه اتفاقی افتاده؟ چه برخوردی با من شده؟ معنایش چیست؟

اگر بفهمیم با چه چیزی روبرو هستیم و از طرفی هنوز هم درد را حس می کنیم وارد مرحله ی تاب آوری می شویم.

تاب آوری یعنی کنار آمدن با درد هیجانی.

گروتبرگ، تاب آوری را ظرفیت انسان برای مواجهه با یادگیری و غلبه بر شرایط ناگوار می داند.

سازگاری یعنی توانایی تطبیق ما با شرایط سخت.

پرتوقع بودن، رویاپردازی بیش از حد، انتظارات نامعقول و باورهای اشتباه ، همه اینها باعث می شود ما برای خودمان گرفتاری درست کنیم و بعد با انعطاف ناپذیری برخورد کنیم.

آن وقت ما می شویم، آدم کم صبر روزگار!

چون به 5واقعیت مهم زندگی فکر نکرده ایم.

5واقعیت مهم زندگی اینها هستند:

• هیچ چیز پایدار نیست ، همه چیز تغییر می کند و پایان می پذیرد.
• رنج بخش جدایی ناپذیر از زندگی است.
• همیشه کارها و برنامه ها آنطور که ما طراحی و برنامه ریزی کرده ایم پیش نمی رود.
• زندگی همیشه منصفانه و عادلانه رفتار نمی کند.
• آدمها همیشه مهربان، دوستانه و وفادار نیستند.

مرکز مشاروه امین میرموسوی توصیه می کند که در تفسیر این واقعیتها احتیاط کنید.

مثلا وقتی می گوییم آدمها همیشه مهربان، دوستانه و وفادار نیستند به این معنی نیست که مهربانی و دوستی و وفاداری به راحتی تمام شود.

توجه به سهم خودمان در نگهداری مهربانی و دوستی را فراموش نکنیم.