یک مهارت در زوج درمانی
همسران وقتی با همدیگر آشتی می کنند گاهی تصمیم می گیرند از خانواده هایشان هم دلجویی کنند. در این شرایط مشکلاتی هم پیش می آید در ادامه یک مهارت در زوج درمانی می تواند به کاهش بحران در روابط کمک کند.
متاسفانه همسران زمانی به مرکز مشاوره و زوج درمانگر مراجعه می کنند که به بن بست رسیده اند و یا از سر استیصال یا درماندگی می آیند.
دست کم معنی مراجعه آنها به مرکز مشاوره خانواده این است که حادثه یا مجموعه حوادثی را پشت سر گذاشته اند.
مثلا مشاجره ای شده، خانواده ها دخالت داده شده اند، قهر کردند و حالا می خواهند آشتی کنند.
موضوع این است که وقتی بحرانی پیش می آید ناراحت هستیم، خشم داریم،
کتک خورده ایم، کتک زده ایم، توهین شنیده ایم، توهین کرده ایم و بسیاری از این واکنشها؛
در نهایت بنا به دلیلی تصمیم به بازسازی و آشتی داریم.
معمولاً کار به جایی می رسد که می خواهیم با خانواده ها دلجویی کنیم؛
از آنها عذرخواهی کنیم و از دل شان در بیاوریم.
معمولاً خطایی که از همسران سر می زند این است که انتظار دارند همه چیز خوب پیش رود.
اما تجربه نشان داده است که اگر به قصد دلجویی رفتید(اقدامی مشترک و با توافق طرفین) ممکن است لزوماً روی خوشی نبینید و احساس کنید مادرتان با همسر سرسنگین است.
معمولا همسران بر سر این موضوع دعوا می کنند که تو چرا جلو مادرم تو قیافه بودی!؟
همسر جواب می دهد چون مادرت جواب سلامم را نداد ….
و این بحث کمی ادامه پیدا می کند و در نهایت به جایی نمی رسد و تنها یک پاسخ باقی می ماند!
توصیه زوج درمانگر مرکز مشاوره خانواده
وقتی تصمیم می گیرید که از خانواده عذرخواهی کنید، در واقع یک “تصمیم رفتاری” گرفته اید؛
ولی به این معنی نیست که از نظر احساسی همه چیز درست شده باشد.
پس وقتی انتظار دارید که همسرتان بلافاصله پس از آشتی با لبخند جلو مادرتان بنشیند، گاهی یکی از طرفین یا هر دو به راحتی نمی توانند یک دل شوند
و موضوعی که بار احساسی دارد ، زمان می خواهد تا ترمیم شود.
پس بهم فرصت دهید یکدیگر را تحت فشار نگذارید.
“تصمیم رفتاری” با “تصمیم احساسی” فرق دارد.
به احساسات یکدیگر و خواسته های هم احترام بگذاریم.
