تو جمع نمیتونم حرف بزنم
خیلی حس بدیه وقتی به این نتیجه می رسی که تو جمع نمیتونم حرف بزنم شاید شما هم تجربه کرده باشید، برای برخی از کنفرانس دادن و صحبت در کلاس شروع می شود.
برخی همین که قرار است که خود را در جمع معرفی کنند هول می شوند.
برخی از اینکه بخواهند گزارشی را به مقام بالادست ارائه دهند مضطرب می شوند.
تجربه ی تو جمع نمیتونم حرف بزنم چنان تجربه ی بدی است که برخی ترجیح می دهند خود را از صحبت در جمع کنار بکشند.
منتظرند استاد بگوید می توانید کنفرانس بدهید یا می توانید کار عملی ارائه دهید.
انگار معجزه شده است سریعاً گزینه دوم را انتخاب می کنند.
و این یعنی کلاه سر خود گذاشتن
در موقعیتهای اجتماعی دیگر چه می کنید. کم کم خطر این وجود دارد که خودمان را کاملا کنار گوشه گیر کنیم
بعد از تحصیل چه؟
موقعیتهای استخدامی و مصاحبه!؟
آنجا دیگر گیر می افتیم
پس باید یک بار برای همیشه برای درمان این هراس اجتماعی یک کار اساسی انجام دهیم و درمانش کنیم.
مراجعان در جلسات مرکز مشاوره معمولاً در موارد زیر گزارش هراس اجتماعی می دهند:
آغاز گردن گفتگو
شرکت در گروه های کوچک
قرار ملاقاتهای دوستی و عاشقانه
صحبت با کارفرما/مدیر
حضور در مهمانی ها
افراد دچار هراس اجتماعی اغلب در مدرسه در اثر اضطراب امتحان یا اجتناب از حضور در کلاس و گروه های درسی، نه تنها پیشرفتی نشان نمی دهند بلکه افت محسوسی تجربه خواهند کرد.
پس از مدتی فشار روانی این کناره گیری آنها را اذیت می کند.
وقتی هراس اجتماعی از مدرسه و دانشگاه به شغل و آشنایی با کسی گسترش می یاید، احساس می کنند خیلی برایشان سنگین تمام می شود.
احساس بی کفایتی، ترس از اینکه دیگران بفهند آنها چه مشکلی دارند عمده ترین شکایتهایی است که مراجعان با حضور در جلسات مشاوره گزارش می دهند.
ارزیابی نشانه های بالینی
اگر نشانه های بالینی بیش از حد برایتان آزاردهنده است مثل تپش قلب، دستهای سرد و مرطوب، رعشه، صدای لرزان و به دنبال اینها نشانه های افسردگی و اختلال در خواب را تجربه می کنید(بی خوابی، از خواب پریدن) باید به روانپزشک مراجعه کنید.
و با دارو درمانی آغاز کنید.
به خصوص همه ی تاکید من به مراجعان این است که اگر این نشانه ها شدید است و عملکرد شغلی و تحصیلی را تحت تاثیر قرار می دهد.
البته چون درمان هراس اجتماعی زمان بر است توصیه می کنم که پیش از اوج گیری نشانه ها درمان را شروع کنید.
تا جز افرادی نباشید که می گویند تو جمع نمیتونم حرف بزنم
تمرین را شروع کنید
پس از اینکه تکلیف مراجعه به روانپزشک مشخص شد توصیه می کنم اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که می گویید تو جمع نمیتونم حرف بزنم بی درنگ تمرین را شروع کنید.
جا نزنید! به هیچ وجه
تمرین را در منزل آغاز کنید تجسم کنید برای عده ای کنفرانس می دهید یا تعدادی صندلی کنار هم بچینید تصور کنید عده ای نشسته اند و قرار است تک تک همگی خود را معرفی کنند.
یا در این گروه هر کسی برای یک دقیقه صحبت کند.
اگر افرادی را می شناسید که نسبت به آنها حساس هستید مجسم کنید کجا نشسته اند.
به شما نگاه می کنند یا نه
تجسم همه جزئیات مهم است.
وقتی تمرین را انجام می دهید، آنچه را که می گویید حفظ می کنید
تمرین دیگری برای هراس اجتماعی
به آنهایی که تجربه ی تو جمع نمیتونم حرف بزنم را دارند توصیه می کنم خود را از مخمصه ی مخفی کردن این هراس رها کنند.
و با شوخی به این نوع هراس نگاه کنید.
برخی نگران از این هستند که برخی هراسشان را متوجه شوند
خب معلومه وقتی صدایتان رعشه دارد ، همه می فهمند.
خب که چی؟ آخرش چی؟
بعد مدتها هیچ کس یادش نیست یا به آن درجه از اهمیتی که شما قائل هستید، اهمیت نمی دهند چون همه گرفتاریهای خود را دارند.
طبیعی است که توجه کسی به رعشه صدای شما و لرزش دست شما جلب شود.
شما چه فکر می کنید؟
یقینا می گویید آبرویم رفت…. همه فهمیدند من مشکل دارم….
خب ، بله فهمیدند؛ تمام شد؟
توصیه می کنم زمانی که می خواهید کنفرانسی بدهید یا در جلسه خواستگاری هستید یا با خانمی یا آقایی قرار است صحبت کنید و موقعیتهای مشابه حتما با لحنی شوخی از این که مضطرب هستید حرف بزنید.
مثلا در حالی که دستتان در جیبتان است با خنده و شوخی بگویید: چه سخته جلو شما حرف زدن، آدم مضطرب میشه
معمولا فضا عوض می شود و جو سنگین تغییر می کند.
این مجالی می دهد تا شما نفسی تازه کنید.
اغلب ما در فضای صمیمی راحت تر حرف می زنیم، پس این جو را خودتان ایجاد کنید.
ضمن اینکه هراس اجتماعی مشکل عده ی قابل توجهی است!
پس وقتی شما این تمرین را اجرا می کنید آنها می فهمند یا تکنیک بلد هستید یا می گویند خوشبحالش چه خوب ارتباط می گیرد و با شهامت از اضطرابش حرف می زند!
توصیه مرکز مشاوره امین میرموسوی
در پایان بحث تو جمع نمیتونم حرف بزنم توصیه می کنم برای دریافت تمرینهای بیشتر در زمینه هراس اجتماعی به یک مرکز مشاوره و روانشناسی مراجعه کنید.
و چون می دانم این مساله موضوعی آزاردهنده است، نمی خواهم با تداوم این مشکل خود را آزار دهید.
چون ادامه داشن این وضعیت، عذاب دهنده است.
سعی کنید حتما بر این وضعیت غلبه کنید و از متخصصان روانشناس و مشاور کمک بگیرید.
