زندگی با خودشیفته ها
در مطلب قبلی در خصوص تیپ شخصیتی خودشیفته صحبت کردیم اما زندگی با خودشیفته ها چطور خواهد بود؟
آیا امکان پذیر است؟
اگر با یک فرد خودشیفته زندگی می کنید، چه باید بکنید؟ آیا روزنه امیدی برای شما وجود دارد؟
واقعیت این است که درمان اختلال شخصیت در مرکز مشاوره و زیر نظر روانشناس کار دشواری است.
در مواردی که فرد مراجعه کننده همکاری طولانی مدت و انگیزه کافی داشته باشد می توان امیدی داشت.
و در مواردی که اختلال شخصیت خودشیفته شدید باشد، دارو درمانی و روان درمانی همراه با هم باید انجام شود.
اگر مطلب قبلی را با عنوان تیپ شخصیتی خودشیفته خوانده باشید فهمیده اید که شما با افرادی مواجه هستید که فاقد حس همدلی هستند، خودخواه، خودمحور و نفرت انگیز جلوه می کنند.
تصورشان این است که از جنبه زیبایی، هوش، دوست داشتنی بودن، بر دیگران برتری دارند.
اگر درصدد بر بیایید که زشتیهای رفتار همسر یا پارتنرتان را به عنوان یک تیپ شخصیتی خودشیفته به او یادآور شوید مطمئن باشید که بالاخره او شما را به حسادت متهم می کند.
اما موضوع این جاست که افراد خودشیفته ، خودشان این حسادت را تجربه می کنند.
افراد بالاتر از خود را نمی توانند تحمل کنند.
اگر تعریفی از همسرشان شود ، پذیرش این موضوع برایشان خیلی دشوار است.
لذا آنها به فرافکنی روی می آورند.
یعنی زمانی که نتواند ویژگیهای خوب شما را تحمل کند، احساس حسادت می کند
و چون این احساس برای او قابل قبول نیست، آن را به دیگران نسبت می دهد.
توصیه هایی برای زندگی با افراد خودشیفته
شاید سوال این باشد که آیا می توان زندگی با خودشیفته ها را تحمل کرد!!؟
خب، قبلا گفتم که اگر این اختلال شدید باشد، امکان ندارد.
اما گاهی عواملی و انگیزه هایی کمک می کند به این که رابطه پایدار بماند.
در این صورت باید برای درمان کوشید اما فکر این که رواندرمانی افراد خودشیفته با چند هفته و چند جلسه انجام شود را از سرتان بیرون کنید.
توصیه مرکز مشاوره امین میرموسوی این است که پذیرش چنین فرافکنی از سوی پارتنرتان، باعث می شود بروز چنین رفتارهایی را از سمت او به عنوان رفتار دفاعی و یه منظور حفاظت از یک هویت شکننده، درک کنید و با او در نیفتید.
توصیه بعدی این است که اگر همسر یا پارتنر خودشیفته شما ، در شرایطی با شما همدلی می کند، حتما از فرصت استفاده کنید
و این همدلی را ببینید
از او تسکر کنید و تلاش کنید تا این رفتار در او تقویت شود.
فرد خودشیفته هم باید بتواند تکنیک همدلی را در خود ایجاد و تقویت کند.
افراد خودشیفته مثل یک فرد نابالغ رفتار می کنند لذا هیجانها و ناپایداری هیجانی بر او غالب می شود.
شما نمی توانید همش از این افراد انتقاد کنید.
بلکه آنها نیاز به دیده شدن و تایید دارند.
خودشیفتگی و بدنسازی!
در بحث زندگی با خودشیفته ها جالب است بدانید که برخی از ورزشکارانِ پرورش اندام و بدنسازان را افراد خودشیفته تشکیل می دهند.
آنها از تایید شدن و عکس گرفتن جلو آینه لذت می برند.
بارها در جلسات روانشناسی مرکز مشاوره از آنها شنیده ام که می گویند چون هیکلشان بزرگ و قوی است دیگران را کوچک می بینند.
و شاید باور نکنید و یا فکر کنید اغراقی وجود دارد و کسانی که به طور مرتب به بدنسازی می پردازند به دلیل جمله ی فوق که بارها شنیده ایم و تجربه ی درجاتی از خودشیفتگی، بیشترین مشکلات را در ارتباط بین فردی با همسر خود تجربه می کنند.
حرف دیگران را به راحتی قبول نمی کنند حتی متخصص
دیگران را کوچکتر از خود می بینند؛ کافی است جثه متخصص را کوچکتر از خود ببینند؛ او را سریع قضاوت می کنند.
و به همین ترتیب به خود اجازه جسارت می دهند.
که این ویژگی مانع از درک بین فردی و همدلی و در نتیجه حل مساله می شود.
در حالی که این افراد باید تلاش کنند تا ورزش باعث ایجاد ویژگیهای همدلانه و رفتاری توام با عطوفت شود تا خصومت و خودشیفتگی
