تقسیم مسئولیت در خانواده

وقتی صحبت از تقسیم مسئولیت در خانواده می شود، صحبت از شیوه های تقسیم مسئولیت می شود.

آیا صرفا یک تقسیم مسئولیت است یا یک عادت یا یک انضباط سخت!؟

خانواده هایی که همیشه یک کار را به یک نفر ارجاع می دهند، در نهایت برای خود مشکل بوجود می آورند.
یکی همیشه مسئول خالی کردن ظرف آشغال است.
یکی دیگر همیشه ظرفها را می شوید.

مادر همیشه خرید خانه را انجام می دهد.
پول شارژ را نوجوان به مدیر ساختمان بدهد و…
خانواده ها خیلی هم شیک و قشنگ می گویند که در خانه ما هر کسی یک مسولیت دارد…

این خود مشکل ایجاد می کند.

شاید به دلیلی مثل اینکه رفتار نوجوان تغییر می کند و وارد مرحله ای از رشد می شود که نمی خواهد برخی کارها را انجام دهد

برای چنین خانواده هایی غیر عادی تلقی شود!

خلاق باشیم و با سیاست

فراموش نکنیم که شکستن عادتها و تغییر قواعد، وقتی ایجاد شد و عادت شکل گرفت کار سختی است.
از طرفی سن والدین بالاتر می رود و محتاط تر می شوند و نسبت به تغییر مقاوم تر!
حتی ممکن است در این مرحله سنیِ خودشان، فرزند نوجوان داشته باشند، که ارتباط گرفتن بسیار دشوار تر خواهد شد.

پس، در چنین مواردی، تنوع در وظایف می تواند به میزان زیادی”یکنواختی” خسته کننده کارهای خانوادگی را به حداقل برساند.
گاهی خانواد ها می گویند بچه ها در خانه ما راس ساعت ۸ و نیم شب به رختخواب می روند!

آفرین به شما!
می دانم که کیف می کنید از این گوش بفرمانی و دقیق بودن.
اما قوانینی که ممکن است به آن عادت کنید اگر برای بچه ها در سن ۵ سالگی و ۱۵ سالگی اجرا شود برای آن ۱۵ ساله منطقی کهنه و قانونی منسوخ شده تلقی می شود؛

پس انتقاد و حتی تنفر از این روش در وجود نوجوان ممکن است شکل بگیرد.
شاید این نکته قابل توجه برخی خانواده ها باشد که انضباط خاصی اعمال می کنند مثل نظامی ها

در حالی که در این انضباط، به تاثیرات بلند مدت آن فکر نمی شود.

ما منکر تقسیم مسئولیت در خانواده نیستیم ولی معتقدیم باید انعطاف و تعریف سالمی از آن وجود داشته باشد.

حال اگر در وضع قوانین و مقررات در خانواده سوالی دارید و در بین اعضای خانواده اختلاف نظر وجود دارد، بررسی این موضوع بر عهده مشاور خانواده است.