نحوه برخورد با خیانت
خیانت موضوع پیچیده ای است و اینکه نحوه برخورد با خیانت را بدانیم ضروری است.
وقتی بر سر موضوع خیانت با مراجعان بحث می کنیم، غالبا این باور عامیانه وجود دارد
که چون همسر خیانت کار، طلب بخشش کرده یا حق طلاق داده، و یا اموالی را به نام همسرش زده، یا اصلا هیچ کدام اینها بلکه رفتارش را برای جبران آسیب وارده به همسر خیانت دیده تغییر داده، پس او باید ببخشد و فراموش کند.
اما واقعیت چیز دیگری است و بخشیدن با تبرئه کردن برابری نمی کند.
حتی برخی چنین فکر می کنند که با بخشیدن خیانت، دیگر داشتن احساسات منفی جایز نیست، یادآوری گذشته یا شخم زدن گذشته یعنی عدم همکاری.
خیر؛
همه این باورهای اشتباه از معنی و استنباط غلط از بخشش ناشی می شود.
بخشش چه هست و چه نیست؟
اولا بخشیدن الزاما به معنی مصالحه و آشتی دوباره نیست!
پیامد مساوی دانستن بخشودگی با مصالحه چیزی نیست جز تن دادن به رابطه ای ناسالم.
بنابراین شما می توانید به شکل سازنده ای تصمیم به بخشودگی بگیرید اما معنایش این باشد که به رابطه پایان دهید!
از طرفی، با هدف ادامه رابطه زناشویی، موضوع را این گونه می نگریم که:
اولا باید بدانیم که بخشیدن لزوما به معنی پاک کردن گذشته نیست.
– دستوری نیست!
بلکه فرایند التیام از رنجها و آشفتگی ها صبر بسیاری می خواهد.
– بخشودگی زمانی اتفاق می افتد که همسر خیانت دیده از احساس زندانی شدن در اضطراب و افسردگی و بیقراری رها شود و این مستلزم همکاری بسیار زیاد همسرش است که مرتکب خیانت شده؛
– مشارکت بسیار در امورات زندگی مشترک، همدلی و همدردی با همسرش، انجام فعالیتهای مشترک زیاد و هر آنچه رابطه را غنی سازد.
به طور کلی رهایی از فرایند خیانت زمان بر و فرسایشی است چه برای همسران چه برای مشــاور و برای همین، روند جلسه های مشاوره گاه طولانی می شود.
به هر حال باید همسران با همدیگر و با مشــاور همکاری کنند.
