عشق درون من است
آنقدری که وقت می گذاریم تا رابطه را دیگران را بهتر کنیم، وقت نمی گذاریم تا رابطه با خودمان را درست کنیم. و فراموش می کنیم که عشق درون من است . این را بارها از رفتار زنهایی دیدم و شنیدم که در جلسات مشاوره شرکت می کردند.
در حالی که می خواهم هدف، تمرکز بر خود باشد تا دیگران
می خواهم بر بهترین رابطه ای که در این جهان هستی می توانید داشته باشید تمرکز کنید، یعنی رابطه با خودتان
دغدغه ی پنهان و آشکار مراجعان است که به زبان بی زبانی می گویند چگونه می توانم بدون پارتنر یا ازدواج ، به رضایت خاطر برسم
این می تواند برای بسیاری از زنان مفهومی هول برانگیز باشد.
حسی از وابستگی
بارها در مرکز مشاوره از خانمها شنیده ام که می ترسم کسی من را دوست نداشته باشد.
اول اینکه از کجا معلوم؟
دوم اینکه این سوال باید تبدیل شود به اینکه من برای خودم کسی هستم و خودم را عمیقاً و به راستی دوست دارم
پس عشق کجاست؟
بسیار غم انگیز است که برخی زنان اگر مردی کنارشان نباشد احساس ناراحتی می کنند. اگر ازدواج نکردیم دلیل ندارد احساس تنهایی کنیم یا احساس کنیم کامل نیستیم.
وقتی چشم به راه عشق باشید یعنی می گویید از عشق محرومید
در حالی که ما همه درون خود عشق را داریم.
هیچ کس نمی تواند عشقی را که ما می توانیم به خودمان بدهیم ، به ما بدهد.
هیچ کس نمی تواند آن را از ما پس بگیرد.
اما اگر کسی به عشق بدهد شاید روزی آن را در ما بکُشد!
در اینجا صحبت از نیاز طبیعی نیست.
بلکه صحبت در مورد کسانی است که اعتیاد به پیدا کردن همسر دارند.
و این یعنی “به اندازه کافی خود نبودن”
بسیاری از زنان برای رفع این اعتیاد به روابط ناسالم تن می دهند فقط برای اینکه رابطه ای داشته باشند.
در حالی که مجبور نیستیم این کار را با خود بکنیم
ابن کار با عشق به خود منافات دارد.
پس خودمان چی؟ عشق و توجه به خودمان چه جایگاهی دارد!؟
