دو ویژگی مهم دوره نوجوانی
اگر خواننده این مطلب پدر یا مادر است می خواهم بپرسم که چقدر اطلاعات کافی درباره نوجوان دارید؟ آیا دو ویژگی مهم دوره نوجوانی را می دانید؟ ویژگیهای بسیاری می تواند در این سن نوجوانی مطرح باشد اما در این مطلب می خواهیم صرفاً به دو ویژگی مهم بپردازیم.
شاید از این جهت این دو ویژگی را مهم می دانیم که برخی والدین بدون توجه به تغییرات ناشی از رشد فرزندشان، همچنان مثل دوران کودکی تنبیه می کنند،
بی حوصلگی نشان می دهند
و یا خواسته های خودشان را چون پدر یا مادر هستند به نوجوان تحمیل می کنند.
می خواهیم بگوییم که اگر فرزندتان در حال حاضر وارد مرحله نوجوانی نشده است، نگران باشید!
تلاش کنید که اطلاعات خودتان را افزایش دهید.
کودک آرام و مطیع امروز را لزوماً نوجوان آرام و مطیع فردا نبینید!
اگر الان سر او داد می زنید و او هم “چشم” می گوید قرار نیست در نوجوانی هم بلافاصله “چشم” بگوید، شاید اصلا نگوید
الان که کودک است و او را کتک می زنید و چند دقیقه یا یکی دو ساعت بعد شما را جوری صدا می زند که انگار نه انگار اتفاقی افتاده و کینه ای به دل دارد، فکر نکنید در نوجوانی از این خبرهاست!
نوجوان خاطرات کودکی را به خوبی در حافظه دارد که چطور رفتار کردید
به علاوه اگر در دوره نوجوانی اش تغییری نکرده باشید و همچنان پدر یا مادر عصبی قبل باشید، با شما تسویه حسابی سخت خواهد کرد، چطوری؟
با این دو ویژگی مهم دوره نوجوانی :
انتقاد از افراد صاحب قدرت
یکی از دو ویژگی مهم دوره نوجوانی انتقاد از افراد صاحب قدرت است.
پدر و مادر ، اطرافیان نزدیک که بیشترین ارتباط با آنها هست و حتی معلمان جز گروهی هستند که اگر در زمان کودکی مورد قبول فرزندتان بودند الان ممکن است تک تک این افراد را تایید نکنند.
تفکر ذهنی که بر خلاف تفکر عینی دوران کودکی هست اجازه می دهد که نوجوان از زوایای مختلف رفتارها را نقد کند.
همان طور که در جلسات مشاوره نوجوان در مرکز مشاوره شرق تهران این اتفاق می افتد و نوجوان نزد مشاور رفتارهای والدین خود را مورد انتقاد قرار می دهد.
ارزیابی می کند، تحلیل می کند و می فهمد چقدر والدینش می توانند نقص داشته باشند.
تمایل به مجادله
دومین مورد از دو ویژگی مهم دوره نوجوانی تمایل به مجادله است.
نوجوان علاقه دارد تا توانایی های ذهنی خود را در حل و فصل مسائل جاری به کار بگیرد.
حال کافی است به دلیل سعی و خطا با والدین کم حوصله مواجه شوند!
یا والدین انتقادگر
می شود فهمید که چه سرنوشت پر تنشی در انتظار خانواده است!
چه سرنوشتی؟
نوجوانی که احساس درک شدن نکند، تحقیر شود، نقد شود، نادیده گرفته شود، کافی است از کودکی هم خاطره خوشی از تربیت والدین نداشته باشد
فکر می کنید همچنان شما را می ستاید؟ خیلی باید ساده لوح بود اگر چنین فکر کنیم.
بلکه در اولین فرصت خود را از والدین جدا می کنند
در ابتدا با مشاهده تفاوت فکری، ارزشی خود از والدین جدا می شوند(شکاف نسلی)
سپس روابط با همسالان بیشتر می شود، چون از طرف آنها بیشتر پذیرش می شود
در مواردی که خانواده وارد مرحله بحرانی شده باشد و در سن بالاتر اگر بتوانند خانه را هم ترک می کنند.
بنابراین نوجوان می خواهد پذیرفته شود.
باید انتظار داشت که دیر یا زود خود را در مورد مسائل سیاسی، مذهبی، حجاب، ارتباط با دوستان صاحب نظر ببیند
اگر افراد مهم زندگی یعنی والدین و معلم برای بیان استلالهای نوجوان فرصت مناسبی فراهم کنند و کم حوصلگی نکنند و نخواهند ارزشهای خود را تحمیل کنند هم ارتباط نوجوان با والدین خوب باقی می ماند
و هم از مجادله های شدید جلوگیری می شود.
اگر شما هم نوجوان دارید، بگویید که این مطلب پاسخ سوالهای شما را داد؟ اگر نه مرکز مشاوره شرق تهران آماده است تا با برگزاری جلسات مشاوره والد-نوجوان شما را راهنمایی کند.
