قهر نکن
قهر نکن ، چون قهر کردن واکنشی نابالغانه است در برابر کسی که شما را ناراحت کرده
و تکرار در قهر کردن ، یعنی یک بیماری شخصیتی
یعنی ناتوانی در مدیریت و ابراز خواسته ها و نارحتی ها
قهر از ضعف بلوغ ما ناشی می شود زیرا با این کار حتی فکر می کنیم همسرمان را تنبیه کردیم در حالی که خودمان هم از لحظه های
قهر خوشحال یا آرام نیستیم.
پس هر دو طرف ضرر می کنند.
قهر کردن یک نوع اختلال شخصیتی و نوعی بیماری روانی است که فرد با تکیه بر آن از روبرویی با مشکلاتش می گریزد و طرف مقابل را
تنبیه می کند.
کسانی که زیاد قهر می کنند افرادی هستند که تصور می کنند بهترین کار برای تسلط روی افراد، این است که آنها را تحت کنترل درآورند.
البته این شیوه برخورد، خودخواهانه به نظر می رسد
چون بدین ترتیب فرصت حرف زدن را از طرف مقابل هم سلب می کنند.
قهر کردن یکی از اختلالات شخصیت نابالغ است که ممکن است ریشه در کودکی فرد داشته باشد.
این افراد معمولا راه حلهای موقت و ناکار آمدی مثل قهر کردن را به شیوه های صحیح حل مشکلات ترجیح می دهند.
قهر، حاصل خشم افراد درونگرا، کم جرات، منفعل-پرخاشگر، خجالتی و پرتوقع است.
این افراد به دلیل عدم بلوغ شخصیت در ابراز احساساتشان ناتوان هستند.
قهر، رفتاری برای بیان اعتراض است و از جانب کسانی که بیماری رفتاری دارند انجام می شود
برای برخورد با کسانی که به صورت مداوم قهر می کنند مهمترین نکته این‌ست که نباید به آنها برای قهرشان جایزه داد.
توصیه زوج درمانگر مرکز مشاوره امین میرموسوی
همسرانی که قهر می کنند می بایست به فکر این باشند که با کمک یک مشاور خانواده و زوج درمانگر این مشکل را حل کنند.
و به جای قهر روش موثرتری برای ابراز هیجانها و خواسته های خود پیدا کنند.
باید بتوانند به جای قهر از اینکه چرا ناراحت هستند صحبت کنند.
پس قهر نکن و به جای آن ناراحتی، نارضایتی و علت خشم خود را با همسر درمیان بگذار، البته نه با الفاظ رکیک بلکه با گفتگوی منطقی
